Koning winter trakteert ons op strenge vorst, zeer streng mogen we wel zeggen.
Tijd om de vogels een beetje bij te voeren met broodkruimels.
Als eerste zat er een grote merel zijn buikje vol te eten, van delen heeft hij/zij nog nooit gehoord. Roodborstjes en zelfs een muis, ja bij ons in de tuin, zitten gespannen te wachten tot ze erbij mogen. Eindelijk is de merel weg en grijpen ze hun kans.
En maar wachten en maar wachten…
Snel snel denkt de muis, voor de merel weer terug komt. Het Roodborstje heeft minder haast, waar zal ik eens beginnen.